الگوهای تربیتی راستگو شدن فرزندان را بشناسید!
تاریخ انتشار: ۱۸ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۰۳۵۹۳
گروه زندگی: این متنی که میخوانید بخشیهایی از نگرانی یک مادر است: «حالم اصلاً خوب نیست امروز اولین دروغ زندگی فرزند شش سالهام را از او شنیدم! اگر دروغ گفتن عادت رفتاریاش شود چه کنم؟ اصلاً میتوانم کاری کنم که راستگو تربیتش کنم؟ چه کنم زمانی که سنش بالا رفت پنهان کاریهای بزرگتری از من نداشته باشد و من محرم اسرار رازهایش باشم؟» اگر شما هم مثل این مادر نگران تربیت درست فرزندتان هستید و به دنبال روشهای راستگو تربیت کردن فرزندتان هستید خواندن این مطلب را برایتان توصیه میکنم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
«مائده علی اکبری روانشناس و روان درمانگر» در این مطلب قرار است در مورد روشهای تربیتی راستگو شدن فرزندمان برایمان بگوید.
چند اصول کلی برای راستگو شدن فرزندانمان هست که در اینجا میخواهم درباره آن با شما صحبت کنم.
مائده علی اکبری روان شناس و روان درمانگر
*دروغ نگویید تا دروغ نشوید!
مورد اول اینکه خود والدین جلوی فرزندشان دروغ نگویند. اینکه بزرگ ترها هر موقع خواستند دروغ بگویند و سپس انتظار داشته باشند فرزندشان راستگو باشد تصور غلطی است فرض کنید فرزندتان کنار شماست و با دوستانتان به گردش و دورهمی دوستانه رفته اید، وقتی به خانه بر میگردید همسرتان سوال میکند که کجا بودید جواب میدهید جایی نبودیم رفتم به مادرم سر زدیم و برگشتیم! این تصویر در ذهن فرزندتان میماند و عملاً شما آموزش دهنده دروغ گویی به فرزندتان خواهید بود.
*اشتباهات خود را انکار نکنید
مورد دوم اینکه والدین اشتباهات خود را بپذیرند و آن را بیان کنند که فرزند هم ببیند و در تصویر ذهنیاش این بماند که پدر ومادرم هیچ وقت دروغ نمیگویند و همیشه راستگو هستند. مثلاً فرض کنید که یکبار غذای شما خوب از آب در نیامد و سرسفره به اعضای خانواده میگویید امروز موقع پختن غذا کمی بیحوصله بودم و غذا مثل همیشه خوب نشده است احتمالاً با این جواب پدر خانواده مواجه شوید که فدای سرت تو از صبح این همه زحمت کشیدهای حتی اگر احساس میکنی غذا مثل همیشه خوب از آب در نیامده این همه غذای خوب و مرتب خوردهایم. یکبار هم این شکلی. با دیدن این نوع تعامل فرزندتان متوجه میشود که مادرم زحمت خود راکشیده است ولی نتیجه گرفت، وقتی هم بازگو کرد پدرم قدردارن زحماتش شد و با ناراحتی جوابش را نداد.
*باعث ترس فرزندتان نشوید
مورد سوم اینکه باعث ترس فرزندتان نشوید. مثلاً اگر متوجه شدید که کودکتان دروغ میگوید او را دعوا نکنید که چرا دروغ گفتی؟ بلکه با آرامش با او صحبت کنید. فرض کنید وارد اتاق فرزندتان میشوید و با این صحنه مواجه میشوید که اتاقش خیلی نامرتب و بهم ریخته است و بعد از دیدن این صحنه عصبانی میشوید و داد و بیداد میکنید که کی این اتاق را بهم ریخته است؟ این کار شما باعث ایجا ترس در وجود کودک میشود و فرزند به دنبال پیدا کردن مقصر دیگری خواهد آمد مثلاً می گوید من نکردم و خواهر یا برادرم اتاق را به هم ریخته است.
*توان و ظرفیت فرزندتان را در نظر بگیرید
مورد چهارم اینکه قدردان زحماتش باشید مثلاً زمانی که مسئولیتی را به فرزندتان واگذار کردید و او تمام تلاشش را کرد که وظیفهاش را به درستی انجام دهد قدردان زحماتش باشید و نکته بسیار مهم این است که کاری را از فرزندتان بخواهید که با سن و سال و روحیاتش تناسب دارد اینطور نباشد که کاری بیش از توان و ظرفیتش از او بخواهید و او نتواند انجام دهد و وقتی کار خراب شد به دنبال پیدا کردن بهانه یا دروغ و پنهان کاری باشد.
*به وعده های خود عمل کنید
مورد پنجم به وعدههایی که به فرزندتان میدهید عمل کنید. وقتی به فرزندتان میگویید که اگر اسباب بازیهایت را خودت جمع کنی من هم آن کیکی را که دوست داری برایت درست میکنم اگر فرزندتان به وظیفه خود عمل کرد شما هم نسبت به قولی که به فرزندتان دادهاید متعهد باشید تا فرزند شما هم بداند که شما با او صادق هستید. بدقولی شما این تصور را در او ایجاد میکند که شما به او دروغ گفتهاید تا به خواستهتان برسید.
*با مهربانی فرزندتان را غنی از محبت خود کنید
مورد ششم رفتاری با فرزندتان داشته باشید که او حس کند در چشم والدینش بسیار دوست داشتنی است و نیاز به دیده شدن در نگاه شما نداشته باشد. فرزندتان باید آنقدر غنی از محبت شما باشد که نخواهد با دروغ گویی و بزرگ نمایی خود را در پیش والدینش محبوب کند.
*از خوبی های راستگویی برایش بگویید
مورد هفتم همیشه از خوبیهای راست گویی با او صحبت کنید و زمانی که متوجه شدید پنهان کاری نمیکند و همیشه با شما صادق است او را تحسین کنید و رفتار مثبتش را ارج نهید. وقتی فرزند شما بداند که در نگاه شما راستگویی خیلی ارزش دارد او هم نسبت به دروغ گفتن حس بدی پیدا میکند.
و در آخر اینکه کودکان آینه های رفتاری والدین خود هستند سعی کنید در ابتدا خودتان الگوی مناسبی برای فرزندتان باشید و بعد انتظار خوب بودن از فرزندتان داشته باشید.
پایان پیام/
منبع: فارس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۰۳۵۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عوارض اختلال افسردگی مزمن چیست؟/ راهکارهای درمان را بشناسید
متخصص اعصاب و روان با تاکید به عوارض اختلال افسردگی گفت: توجه نکردن به این بیماری باعث مزمن شدن بیماری افسردگی شده و کنترل آن نیز دشوارتر می شود، هر چقدر شدت بیماری بیشتر شود، عملکرد فرد در روابط بین فردی، شغل و فعالیتهای روزمره بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرد و فرد باید برای درمان اقدام کند.
ویکتوریا عمرانی فرد در گفتوگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به بروز اختلال افسردگی در برخی افراد اظهار کرد: فردی که خلق گرفته دارد، علاقهها و لذتهای قبلی را از دست داده و همراه آن تعدادی از علائم مانند کاهش انرژی، تغییراتی در خواب، اشتها، تغییراتی در انگیزه، احساس گناه و کاهش تمرکز را داشته باشد و اگر این علائم در بیشتر ساعتهای روز و حداقل دو هفته تداوم پیدا کند، فرد به اختلال افسردگی مبتلا شده است.
وی با بیان اینکه افسردگی میتواند سرچشمه بسیاری از مشکلات برای بیمار شود، افزود: بیخوابی مداوم فرد افسرده بر ایمنی بدن تأثیر میگذارد یا الگوی تغذیهای فرد را تغییر داده و روابط بین فردی بیمار مبتلا به افسردگی در خانواده و بین همکاران دچار مشکل میشود.
متخصص اعصاب و روان تصریح کرد: این حس ناخوشایند افسردگی باعث بروز تغییراتی در رفتار فرد مبتلا شده و این اتفاق باعث میشود که اطرافیان او هم از این موضوع دچار آسیب شوند، اگر این علائم ماندگار باشد و باعث شود که فرد کارهای روزمره خود را انجام ندهد و حوصله انجام هیچ کاری و رفتن به محیطهای شاد و شلوغ را نداشته باشد، باید به فکر درمان بود.
وی در خصوص شیوع این بیماری در سنین متفاوت اظهار کرد: احتمال بروز بیماری افسردگی در تمام سنین وجود دارد و درمان آن متفاوت بوده و تشخیص این بیماری در سنین زیر دبستان مشکل بوده و از نظر مشاهده رفتار فرد بیمار به ابزارهای ویژه نیاز دارد، اگر فردی در سنین جوانی افسردگی داشته باشد، احتمال بروز این بیماری در دوران سالمندی هم وجود دارد، علاوه بر این برخی افراد بدون سابقه قبلی به دلایلی ممکن است در دوره سالمندی به افسردگی مبتلا شوند.
عامل بروز بیماری افسردگی چند فاکتوری استعمرانی فرد در مورد علل بروز بیماری افسردگی خاطرنشان کرد: مانند همه اختلالات روانپزشکی عامل بروز بیماری افسردگی هم چند فاکتوری است، عوامل ژنتیکی، زمانی که سیستم عصبی در دوران جنینی شکل میگیرد و اتفاقهایی که برای مادر رخ میدهد، در بروز بیماری افسردگی فرزند بیتأثیر نیست، همچنین تغییرات مواد درون بدن، عوامل روانی و اجتماعی مانند استرسها، وقایع ناراحتکننده در خانواده و محیط کار مجموعهای از عواملی است که باعث میشود، فردی مبتلا به این بیماری شده و اختلال افسردگی در او شدت پیدا کند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان عنوان کرد: لازم است بدانیم توجه نکردن به افسردگی باعث مزمن شدن این بیماری شده و کنترل آن هم مشکلتر میشود و هر چقدر شدت بیماری بیشتر شود، عملکرد فرد بیشتر تحت تأثیر قرار میگیرد و این عملکرد میتواند در روابط بین فردی، شغل، فعالیتهای روزمره و در مراقبت فرد از خود اتفاق بیفتد.
وی تاکید کرد: علائمی مانند کمخوابی، مشکل در تمرکز، پراشتهایی یا کم اشتهایی هر کدام عوارضی را برای فرد افسرده به همراه دارد و در اختلال افسردگیهای شدیدتر هم فکر کردن به مرگ از جمله عوارض ناگواری است که احتمال دارد برای فرد افسرده رخ دهد و خانواده را درگیر کند.
متخصص روانپزشکی با بیان اینکه توصیههای اطرافیان برای مبارزه با این بیماری به فرد مبتلا کمککننده است، گفت: توصیهها نباید جنبه دستوری داشته باشد و اعضای خانواده باید سرزنش کردن بیمار را کنار بگذارند، شرایط و محیط پرتنش را برای بیمار تعدیل کنند تا او بتواند از نظر رفتاری تا اندازهای فعال شود و احساس مفید بودن کرده و حس بی ارزش بودن نکند.
کد خبر 749247